ÇOCUK GİBİ DÜŞÜNEBİLMEK...
O gün hava çok kötüydü.. durmadan
gök gürlüyor, bardaktan boşanır gibi yağmur yağıyordu.... küçük kız yine de her
sabahki gibi annesinin sesiyle uyanmış, kahvaltısını etmiş ve her gün yürüyerek
gittiği okuluna doğru yola koyulmuştu... ancak gökyüzünde şimşekler birbiri
ardına ve o kadar gürültüyle çakıyordu ki, küçük kızın annesi "yavrum bu
havada yolda yürürken korkmasın?" diye telaşlandı.. arabasına atladığı
gibi yolda kızını aramaya başladı.... derken bir baktı, küçük kızı az
ilerdeydi.. minik minik adımlarla yürüyor, ama ne zaman şimşek çaksa durup
gökyüzüne bakıyor ve gülümsüyordu.....
Annesi önce
bir anlam veremedi ama kızın niye böyle yaptığını çok merak etmişti, nihayet
arabayla ona yaklaşıp sordu:
"Yavrum
hiç korkmadın mi bu havada yalnız yürümekten? Hem ne zaman şimşek çaksa durup
yukarı bakarak öyle ne yapıyorsun?" Küçük
kız cevap verdi:
"Gülümsüyorum...
çünkü Tanrı fotoğrafımı çekiyor..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder